W pewnej książce którą ostatnio czytałem (i nie jest to książka o żeglowaniu) znalazłem ciekawy fragment który mnie urzekł i który tak bardzo pasuje do mojego myślenia. Przytaczam go poniżej, mam nadzieję, że i Tobie zamąci w głowie:

Raz Nora dała mi pewien tekst, napisany przez 85-letnią wówczas Nadine Stair. Ta starsza pani z Louisville w stanie Kentucky w podsumowaniu swojego życia zawarła w formie listu kilka refleksji. Bardzo dały mi one do myślenia:

Gdybym jeszcze raz mogła przeżyć życie, spróbowałabym robić więcej błędów. Nie chciałabym już być tak perfekcyjna, wolałabym być częściej odprężona. Byłabym bardziej zwariowana, mogłabym na palcach jednej ręki wymienić rzeczy, które należałoby brać naprawdę serio. Ryzykowałabym więcej, podróżowałabym więcej, zdobyłabym więcej szczytów i obejrzała więcej zachodów słońca. Jadłabym więcej lodów, a mniej sałatek. Byłam jedną z tych mądrych osób, które przeżyły każdą minutę swojego życia przewidująco i rozsądnie, godzinę po godzinie, dzień po dniu. O tak, były piękne i szczęśliwe momenty, ale gdybym mogła zaczynać od nowa, spróbowałabym mieć więcej dobrych chwil. Jeśli jeszcze tego nie wiesz – z nich mianowicie składa się życie: tylko z chwil, z tą obecną włącznie!

Gdybym mogła przeżyć życie jeszcze raz, od początku wiosny do późnej jesieni chodziłabym na bosaka. Wiele bym sobie odpuściła, częściej leżała w słońcu. Ale widzisz… mam 85 lat i wiem, że wkrótce umrę.

I jak? Daje do myślenia? BTW: z jakiej to kiążki?

Wojtek