Valdivia - kolejne kilka fotek z Chile

Po przepłynięciu całej Patagoni wzdłuż i wszerz (czyli w dół i w górę) postanowiliśmy zapłynąć do jeszcze jednego chilijskiego miasta -  Valdivii. Wprawdzie nie było tego w planach, ale pozytywne opinie o miejscowości pośród wielu żeglarzy dość łatwo nas przekonały do zmian w planach podróży. Faktycznie miasteczko jest urokliwie ze studentami, fajnymi barami (ale o tym to wiedzą tylko nasze dziewczyny), ładnymi kamienicami, okrętem podwodnym, lokalnym marketem i... zresztą zobaczcie sami na świeżutkich zdjęciach z Valdivii.

Galeria zdjęć z Chile (druga część Patagonii)

Od Puerto Eden klimat się ocieplił, a my napotykaliśmy po drodze coraz więcej osad ludzkich. Na zdjęciach ujrzycie Puerto Aguirre gdzie spędziliśmy Święta Wielkanocne, potem Puerto Melinka gdzie przyjechał do nas w odwiedziny Malini z którym zwiedzaliśmy Castro (to ten dziwny gość z wyglądu przypominający Trauco - proponuje wygooglować co to / kto to),  aby na końcu zacumować na zasłużony odpoczynek w Puerto Montt (powinno być Der Montt Hafen, bo związki z Germanią są wszędzie widoczne).

Dosyć gadania, zapraszam do oglądania kolekcji 132 zdjęć.

Przygód kilka wróbla ćwirka

A tytułowym wróbelkiem jest Marcin. Nie wiem skąd wpadło mi to skojarzenie, pewnie z nikąd, a może to jeszcze wpływ kilku łyków pisko z przed kilku dni... ale do rzeczy. Marcin przez pierwsze dni postoju w Puerto Montt postanowił pozwiedzać to miejsce od innej strony... czyli od d... strony (ale brzydko to rozszyfrowałeś / rozszyfrowałaś - chodzi mi, że od dołu strony). W tym celu zaglądał do napotkanych piwnic, studzienek kanalizacyjnych, podziemnych korytarzy. Przyświecał sobie latarką, macał co napotkał, babrał się w błocie, kopał małe dołki i coś tam majstrował. Jak to Marcin, po sobie zostawił porządek. Efekty tych jego eksploracji na poniżyszych zdjęciach:

Bolo

PS. Wszystkie miłośniczki Marcina - nie martwcie się, jak już wyszło słonko to i Marcin wróćił na powierzchnię aby podziwiać ten drugi, piękniejszy Świat.

Poczytaj o naszej obecności na Cabo Verde w Magazynie Wiatr

W Magazynie Wiatr ukazał się artykuł Wojtka Maleiki pod tytułem "Jacht Wassyl Na Cabo Verde". Zachęcamy do lektury:

1. Tylko artykuł Wojtka z naszego serwera (PDF)

2. Całe wydanie magazynu Wiatr z serwera wydawcy (PDF, str. 32-35)

Wassyl na Hornie i w Radio Szczecin

Mówili o nas w Radio Szczecin... posłuchaj:

Z zapisków zarośniętego żeglarza

05.04.2016 0140LT
Do Puerto Montt pozostało 28Mm
Ilość zjedzonych na wachcie herbatników: 20

29.03.2016

Tak jak zaplanowaliśmy, tuż po dwunastej stajemy na boi cumowniczej obok mola należącego do Armady w miejscowości Puerto Melinka. Po dokonaniu odprawy (co jak zwykle zajęło około godzinki) możemy udać się na miasto. Puerto Melinka podobne jest wielkością i zabudową do Puerto Aguirre, ma mniej więcej tyle samo mieszkańców, tyle samo psów i sklepów spożywczych. Ma też jeden dla nas istotny bonus – darmową sieć WiFi na placu w centrum miasta. Sklepy i bezprzewodowy kontakt ze Światem zajmują nam większość popołudnia.

Czytaj więcej: Z zapisków zarośniętego żeglarza

Święta, Święta… i po Świętach.

29.03. 2016, 0130 LT
Do Puerto Melinka pozostało 60 Mm
Ilość zjedzonych jajek: 57
Ilość pokonywanych aktualnie kanałów: 1 co 15 minut

W Wielką Sobotę przed południem udało się zacumować do niewielkiego betonowego pomostu w Puerto Aguirre. Jedna ekipa udała się od razu do Armady celem odprawy, druga w tym czasie dokonywała zakupów przedświątecznych w pobliskim super mercado. Dominowały jaja, szynka i tak wytęsknione warzywa. 

Czytaj więcej: Święta, Święta… i po Świętach.

Po półtora miesiąca znów na Oceanie

25.03.2016 0000 LT
Do Puerto Aguirre pozostało 112 Mm
Wysokość fal na oceanie: 4-6m

Warto by na początku napisać kilka słów o Puerto Eden. Jak się łatwo zorientować, z zamieszczonych kilka dni temu zdjęć, nie jest to metropolia. Na podstawie ostatniego spisu liczy sobie ona 176 mieszkańców, choć od podchmielonego kucharza dowiedzieliśmy się, że dziś jest ich już tylko 80. Po tygodniach spędzonych na totalnym bezludziu kilka dni spędzonych tam było dla nas odmianą i przyjemnością.

Czytaj więcej: Po półtora miesiąca znów na Oceanie

Zdjęcia z Patagonii

Zwiedzanie Patagonii nie jest łatwe. Tysiące niezamieszkanych wysp, brak infrastruktury oraz jej dzikość i niedostępność powodują, że w tych regionach nic się nie zmieniło od setek lat. Dzięki temu możemy podziwiać jej surowość i potęge, szczególnie lodowców które upodobaliśmy sobie najbardziej. W trakcie żeglugi odwiedziliśmy ponad 10 zatok w których kotwiczyliśmy chowając się czasem przed silnym wiatrem. Owoce naszej żeglugi przez ostatnie 3 tygodnie znajdziesz na tych kilkudziesięciu zdjęciach.

W objęciach lodwca.

2016.03.20 0300LT

Do Puerto Eden pozostało: 0Mm
Liczba mieszkańców: 176

Przyzwyczailiśmy się już chyba do rytmu patagońskiej żeglugi. Zasada jest prosta – jak wieje w ciągu dnia mniej niż dwadzieścia węzłów to ruszamy w drogę. Zazwyczaj wiało nam w dziób, więc płynęliśmy na motorku lub dokładaliśmy niewielkie żagle i halsowaliśmy. Ciągnęliśmy najdłużej jak się da, ale tak aby zakotwiczyć i powiązać się do pobliskich drzew jeszcze przed zmrokiem. Jeśli wiało więcej niż dwadzieścia węzłów to staliśmy dalej. I tak podczas żeglugi często dopadały nas szkwały powyżej trzydziestu węzłów w dziób, więc każda mila morska była wymęczona. Na postojach nie robiłem zbyt wielu wycieczek, prawie cały czas pada deszcz. Czasem popływam pontonem po najbliższej okolicy, na brzeg nie udaje się zazwyczaj zejść – mokro, grząsko i gęste zarośla, więc o rozruszaniu nóg nie ma mowy.

Czytaj więcej: W objęciach lodwca.